W dziedzinie chirurgii stomatologicznej jednym z najważniejszych aspektów jest odbudowa utraconej tkanki kostnej. W tym kontekście technika Khoury’ego weszła na scenę jako przełomowy sposób odtwarzania kości, szczególnie w przypadkach zaawansowanych ubytków kostnych. Ta innowacyjna metoda, rozwinięta przez prof. Fouada Khoury’ego, zmieniła podejście do rekonstrukcji kości, oferując skuteczną alternatywę dla tradycyjnych technik. Warto zgłębić, czym dokładnie jest technika Khoury’ego oraz jakie są jej różne odmiany, w tym popularna „marchewka”.
Technika Khoury’ego to zaawansowany sposób augmentacji kości, oparty na zasadzie przemieszczania tkanki kostnej z obszarów dawców do obszarów odbudowywanych. Główną ideą tej techniki jest wykorzystanie naturalnych procesów gojenia się kości oraz mobilności tkanki kostnej w celu zwiększenia jej objętości i odbudowy ubytków. Jedną z kluczowych cech tej metody jest minimalizacja ryzyka reakcji immunologicznych oraz poprawa procesu integracji implantów z tkanką kostną.
Istnieją różne odmiany techniki Khoury’ego, z których najbardziej popularną jest metoda „marchewki”. Ta nazwa nawiązuje do charakterystycznego kształtu bloku kostnego, który przypomina właśnie marchewkę. Metoda ta polega na pobraniu fragmentu tkanki kostnej z obszaru żuchwy lub grzbietu kości biodrowej, a następnie przemieszczeniu go do miejsca ubytku kostnego w żuchwie. Dzięki odpowiedniemu przygotowaniu bloku kostnego oraz precyzyjnemu wpasowaniu go w ubytek, możliwe jest osiągnięcie optymalnego efektu rekonstrukcji.
Inną odmianą techniki Khoury’ego jest tzw. „block grafting” czyli przeszczep blokowy. W tym przypadku, fragment tkanki kostnej pobierany jest z obszaru zewnętrznej kory nerki, grzbietu kości biodrowej lub z dolnej krawędzi żuchwy. Następnie, blok ten jest przenoszony do miejsca ubytku kostnego, gdzie jest osadzany za pomocą specjalnych śrub lub płyt. Ta metoda często stosowana jest w przypadkach zaawansowanych ubytków kostnych, gdzie konieczne jest odbudowanie dużej ilości tkanki.
